بازگشت
دیدگاه درمورد اعلامـیـﮥ مجمع فعالان سیاسی کشور
دوکتور صلاح الدین « سعیدی ـ سعید افغانی » دوکتور صلاح الدین « سعیدی ـ سعید افغانی »

بسم الله الرحمن الرحیم

 

                                                                                    مورخ :  ۲۷ ـ ۱۲ ـ ۲۰۱۰ میلادی                  

 

 

 

برادران و خواهران  محترم السلام علیکم  و رحمه الله و برکاته اما بعد!

 

اعلامیه  مجمع فعالان  سیاسی منتقد  و حامیان  فرهنگ ملی  کشور را  که از طریق ایمیل  برایم  مواصلت  کرده  بود ،  به  تاریخ ۲۵/۱۲/۲۰۱۰ مطالعه  کردم.

اعلامیه ها و حرکات سیاسی  کشور از جمله  ودان وطن ، مجمع اجتماعی  تحقق و تفاهم ملی  افغانستان  آزاد  و .... را مطالعه  میداریم.  خدا حاضر  است  که با مطالعه  برنامـﮥ  هر حرکت  و سازمان  خدمتگا ر  وطن  و مردم کشور ،  خوشی  زیادی بمن  دست میدهد.

بلی ؛ خوشی بخاطر اینکه در تفاوت به عدﮤ  که به سرنوشت  مردم و کشور بی تفاوت  شده اند،  عدﮤ زیادی دیگر هنوز هم  دل و دماغ شان  برای خدمت  به وطن  و مردم  میتپد،  کار و تلاش خیرخواهانه  دارند .

( من طریق سعی می آرم بجاء  ــ  لیس للانسان الا ما سعی ).

 

من در این  مقطع  صرف چند نکته‌‌ء التقاطی  حضور مبارک شما  نگاشته و دیدگاه های خویش را با  شما شریک میسازم.

من متعقد ام  که جهان  جدید  و بخصوص معالجهء درد های مردم  افغانستان را نمی  توان  به نسخه های  کهنهء دیروز ی ، تداوی  و علاج  کرد.  

از جانب هم  مردم  وطن ما  طی  سالهای  طولانی  شاهـد  برنامه ها، نحوهء  فعالیت و عملکردها  حرکا ت سازمانهای سیاسی و سیاستمدارن به  صورت واضح و اشکار  آشنا اند و به اندازهء کافی  آبدیده  شده اند. بنآ  در این گیرودار و تجارب حالا،  به هر دست دراز شده و لو با  صداقت؛  به دیدﮤ  شک  و تردید  مینگرند. 

 

نباید فراموش کرد :  دیموکراسی، نظام  دیموکراتیک و انستیتوت های دیموکراسی الترناتیف و قایمقام  خوب  دیگر ندارد  و همچنان  دیموکراسی را  روپوش تخلفات خویش ساختن و یا هم  به نام  دیموکراسی تقلب و تخلف کردن  و نام آنرا دیموکراسی  گذاشتن ؛  دیموکراسی را لکه دار ساخته و با دید سطحی سبب رد آن در اساس میشود.

 

فهم من از قضیـﮥ افغانستان و این تراژیدی   که بیشتر از سه دهه ادامه دارد این است که باید برعلاوهء حرکات و کار درچوکات های محدود حزبی و سازمانی کار در یک پلاتفورم  وسیع  و مردمی  صورت گیرد.

پلاتفورم نجات (جرگهء نجات افغانستان) که به شکل یک جرگه  و جبههء نجات برای رهایی ازاین  بن  بست  و این تراژیدی مردم ما که خطر جدی به امرصلح منطقه و جهانی میباشد، ضرورت است.

بلی ؛  تمام اولاد  صالح  وطـن  و خیراندیشان  جهان  باید  در این  چوکات عـام  و سرتاسری کار و پیکار  مشترک  نموده  و ادای  رسالت نمایند.  

 

ضرورت است  تا  برای تشکل چنین  جبهه ملی   باید میثاق   و برنامــﮥ عام افغانستان  شمول  طرح  شده  و  برای پیوستن به آن  به اختیار همه  قرار گیرد.

 

ضمنآ  در این  حرکت  نباید  به زعامت و جار وجنجال های  زعامت ؛  اهداف  بزرگ  و اساسی  را  خورد  کرد ،  بلکه زعامت اصلی باید به مردم  و نقطهء  مرکزی باید  مردم  بوده  و نسخه ها  و اهداف  خیر و حسن خیر باید جهت اساسی کار باشد.  

 

پلاتفورم و جرگـهء  که  در سالهای هفتاد  قرن  گذشته  در اروپای شرقی  با  امضای  چارت ۷۷  در  چکوسلواکیا سابق، پولیند و دیگر  کشورهای منطقه آغاز شد ، نتایج  خوب دیموکراتیک را  در بر داشت.

پلاتفورم  و جبهـﮥ که  در کشور های مختلف جهان  و یا همین  حالا تحت چارت ۲۰۰۸ در کشور مردمی چین آغاز شده ،  ضرورت است تا از این تجارب  بادر نظر داشت  سنن ، رسوم  و شرایط   مردم افغانستان ، استفاده  لازم  و خلاق  صورت  گیرد.  

 

کار و حرکت سیاسی ایکه همه خیرخواهان افغان،  فعالین،  پیشتازان،  احزاب  و سازمان های  خدمت گار  و مردمی   در این  حرکت سرتاسری و وطنی ، سهیم بوده  آنرا رهبری سالم نموده و با پیگیری شعارها واهداف خیر با اعتماد ، صداقت ، گذشت ، فداکاری  و حس خیر  برای خیر  استوارانه حرکت نمایند.

حرکت که همه با هم در دامان  این آرمانهای وطنی زمینه  خوب  برای اهداف خیر انفرادی  داده بتواند  و این  حرکت  سرتاسری  خیر را  بستر آرام  برای  خود  و آرمانهای وطنی   خویش احساس  بدارند. 

 

به نظر مـــن: نه جنگ راه حل است  و نه هم یکه تازی سیاسی !   

باوجود اینکه تلاش  و پافشاری بخاطر ایجاد و تشکیل  حزب و سازمان سیاسی  یک ضرورت است، اما؛  باقی ماندن  در این  سطح  وعدم  کار مشترک  و سرتاسری و یا  نه پیوستن  به  پلاتفورم  وسیع  مردمی  و وطنی ، زمینه  های مانور  و کار وسیع و سرتاسری را محدود  میسازد  و حتی  موقتآ باعث  موانع   در روند  صلح  و آرامش وطنی  که  خواست همه  مردم افغانستان است،  شده میتواند.

 

فلهذا؛  وظیفه ایمانی  و وجدانی اولاد  صالح وطن ،  بخصوص  تمام اهـل خبره  این  است  تا  منافع  و اولویت  های  «  شخصی ، قومی ، گروهی  و سیاسی  »  را صادقانه  کنار  گذاشته ؛  همه با هم  زیر  یک چتر مشترک و واحد  که هدف اساسی  و ایمانی آن  شعار « آبادی وطن ، تأمین صلح  و آرامش  و علاج اساسی امراض اجتماعی افغانستان » باشد ، متحد و متفق شده  و برای تحقق این هدف و درد  مشترک از تمام  زمینه ها و امکانات ، استفاده موثر و لازمه  صورت گیرد .

 

بنآ ؛  اگر در این طرح با  من  موافق هستید ؛ پس ضرورت است با اخلاص  و صداقت  وطنی،  کار اصلی  را در این سطح آغاز نموده  و برای طرح  یک میثاق و پلاتفورم  سرتاسری  جرگه ء نجات مردم  و کشور ما افغانستان، و امر صلح   زمینه های  کار مشترک را تشدید  بداریم.                                      

 

حسبنا الله نعم المولی و نعم الوکیل


December 29th, 2010


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
گزیده مقالات